نگاهی به مدرسه چهارباغ اصفهان
اصفهان جایی است که آدم از تماشای جاذبه های تاریخی و پل‌هایش و راه رفتن در کوچه‌هایش سیر نمی‌شود.
یک استان تاریخی با دیدنی های خارق العاده و معماری های زیبا که گردشگران زیادی را مجذوب خود می کند.
که یکی از این زیبایی ها کاخ هشت بهشت است.
اما امروز هم می خواهیم سری بزنیم به مدرسه چهارباغ این استان.
مدرسه چهارباغ اصفهان
این مدرسه که در گذشته آن را مدرسه‌ی سلطانی و مدرسه‌ی مادر شاه نیز می‌نامیدند،
در زمان سلطنت شاه سلطان حسین، آخرین پادشاه حکومت صفوی ساخته شده است.
تاریخ شروع ساخت عمارت ۱۱۱۶ هجری قمری و سال اتمام آن ۱۱۲۶ هجری قمری است.
مدرسه چهارباغ همواره در طول تاریخ محل بسیاری از اقدامات و تاثیرگذاری های بزرگ اجتماعی بوده است،
و با فراز و نشیب هایی در طول تاریخ خود مواجه بوده است.
این مدرسه تلفیقی از هنر ایرانی و اسلامی بوده و به منظور کسب دانش ساخته شده بوده است.
از آنجایی که این مدرسه در ضلع شرقی خیابان چهار باغ اصفهان واقع شده است،
از این رو به آن چهارباغ گفته می شود و به صورت چهار ایوانی می باشد.
نمای خارجی عمارت شامل سردری رفیع و با شکوه و زیبا است.
هفده طاق نمای دو طبقه آجری در اطراف در ورودی خودنمایی می کنند.
سردر ساختمان مزین به کاشی های ریز و ظریف همراه با مقرنس های پر نقش و نگار و خطوط مختلف است که بخش ورودی بنا را تشکیل می دهد.
این بنا را می‌توان کلکسیون کاشی‌کاری ایرانی نامید.
بسیاری از گردشگران خارجی این بنا را در نوشته‌ها و سفرنامه‌هایشان با کلماتی چون سحرآمیز، جذاب و دلپذیر توصیف کرده‌اند.
سنگاب ظرف سنگی بزرگی است که در گذشته آن را از آب پر می‌کردند و برای وضوگرفتن یا آشامیدن از آن استفاده می‌کردند.
دو سنگاب در داخل مدرسه‌ی چهارباغ وجود دارد؛ یکی در سرسرای ورودی و دیگری در صحن مدرسه.
مدرسه‌ی چهارباغ دارای کتابخانه‌ی کم‌نظیر و با ارزشی بوده که در حمله‌ی افغان‌ها نابود شده است.
این کتابخانه با کتب بسیار نفیس و کمیاب، در اختیار طلاب علوم دینی و سایر پژوهشگران و محققین آن روزگار قرار داشته است.
این مدرسه پس از پیروزی انقلاب اسلامی «مدرسه‌ی علمیه امام صادق (ع)» نامیده شد.
در حال حاضر به آموزش طلاب علوم دینی و حجره های آن نیز همانند عصر صفویه به اقامت طلاب اختصاص دارد.
